قال علی علیه السلام : «مَنْ اسْتَغْفَرَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ کُلَّ یَومٍ سَبْعاً وَ عِشْرِینَ مَرّةً کَانَ مِنَ الَّذِینَ یُسْتَجَابُ لَهُم وَ یُرْزَقُ بِهِم أهْلَ الأرْضِ»
یعنی هرکس روزی بیست و هفت مرتبه برای مؤمنین و مؤمنات طلب غفران و آمرزش کند، از کسانی خواهد بود که دعایشان مستجاب است و اهل زمین به واسطه ایشان روزی داده می‌شوند. این اثری است که طلب مغفرت برای مؤمنین دارد.
دعا کردن در حق دیگران برکات زیادی دارد و به انسان وسعت وجود میدهد و خود خواهی را از انسان دور می کند و ارزشی به انسان میدهد که میشود واسطه فیض حق و خدا هم خواسته او را اجابت میکند
غررالحکم ، ص240
