امام علی علیه السلام:
بَشِّر مَال البَخیل بِحادِثٍ اَو وَارِثٍ
بشارت ده مال بخیل را به آفتى از روزگار یا به میراث خوارى
اندوخته‌ی بخیل یا در آفت روزگار تلف گردد، یا به دست میراث خوار افتد، از بهر آن که بخیل را دل ندهد که مال
خویش را خوش بخورد، یا در وجه خیرات و طریق مبرات بکار برد.
هر که را مال هست و خوردن نیست
او از آن مال بهره کى دارد
یا به تاراج حادثات دهد
یا به میراث خوار بگذارد
خوشا به حال مؤمنی که زندگی اش مانند زندگی سگ باشد
امام علی علیه السلام :
خوشا به حال مؤمنی که زندگی اش (برای یافتن بعضی از صفات نیک) مانند زندگی (معنی دار) سگ باشد، چون در این حیوان 10 خصلت نیکو وجود دارد:
1- سگ در میان مردم قدر و قیمتی ندارد و این حال مسکینان است.
2- سگ، مال و ثروت و ملکی ندارد، و این صفت مجردان است.
3- سگ، خانه و لانه معینی ندارد و هر کجا که برود، رفته است و این حال متوکلان است.
4- سگ اغلب اوقات گرسنه است و این عادت صالحان است.
5- سگ اگر از صاحب خود تازیانه بخورد باز هم در خانه او را رها نمی کند و این عادت مریدان است.
6- سگ، درشب تنها مدت کمی می خوابد و این حال دوستداران خداست.
7- سگ، با آن که رانده می شود و ستم می کشد ولی وقتی او را صدا می زنند بدون دلگیری باز می گردد و این نشانه فروتنان است.
8- سگ، از خوراکی که صاحبش به او می دهد، راضی است و این حال قانعان است.
9- سگ بیشتر اوقات ساکت و خاموش است، و این علامت خائفان است.
10- سگ، وقتی می میرد، از خود میراثی به جای نمی گذارد و این حال زاهدان است
