: به حضرت داوود (ع) وحی شد :
ای داوود! هر جا خرمن سوخته ای بینی که در ره جستجوی ما با سوز عشق ما را می جوید دل را نشان ده که جای قدس ما جز در میدان دل سوخته ها نیست

ای داوود! بدان که دل بنده مومن خزینه بازار ماست و محل اطلاع ما و محراب وصال ما است و خیمه اشتیاق ما و محل کلام ما و نهان خانه اسرا ماست
هر جیز که بسوزد بی ارزش می شود و دل که بسوزد با ارزش شود

هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند